Het verhaal gaat naar binnen en toont zich slechts wanneer het onvoorwaardelijk geflankt wordt door liefde en compassie.
Stap voor stap vormen de woorden zich als ze gedragen worden door rust en observatie, volledige aanwezigheid waar het bewustzijn zich durft te ontvouwen voor heelheid in het dagelijkse.
Kwetsbaar vraagt het te zijn, openheid dwingt het af.
Niet slechts op die plekken die we wenselijk achten of handig vinden, maar juist daar waar we liever niet komen. Dan pas kunnen we beginnen te beseffen hoe fundamenteel de verschuiving is die we te maken hebben.
